هزار و یک شب فصل اول قسمت 56

شرق‌شناسان عموماً اتفاق نظر دارند که این مجموعه، التقاطی از متون دارای ریشه‌های بس گوناگون است که در طی چندین قرن، پرداخته شده‌اند و کتاب در قرن ۱۳ و ۱۴ میلادی شکلی ثابت به خود گرفته‌ است. این که تصور کنیم هزار و یک شب اثر یک نویسنده است، بر جایی نااستوار ایستاده‌ایم. در حقیقت با اثری جمعی سر و کار داریم که نه تنها به مدت چندین قرن فراهم آمده‌است، بلکه نمودار گرایش‌هایی بس مختلف نیز هست و کلاً چهار دسته داستان در آن تشخیص می‌توان داد:

الف) نخست هستهٔ قصه‌های ایرانی‌تبار و هم ریشه با داستان‌های شاهنامه و هم ارز شاهنامه که به دست فاتحان مسلمان با اسلام انطباق یافته‌اند و قدیم‌ترین بخش هزار و یک شب‌اند. خصیصهٔ این قصه‌ها، غنای تخیّلی و وهمناک، و مداخلهٔ دائم جنیان و پریان، و وفور مسخ و حلول و سخنگویی جانوران است.

پَری (جمع: پَریان)، یک موجود کوچک، تخیلی و انسان‌نما است. این موجود تخیلی موجودی فتنه‌آمیز، باهوش و صاحب قدرتِ سِحر و جادو است.

پری در افسانه‌های ایرانی و در اساطیر مناطق گوناگون جهان به صورت موجودی فرشته‌نما است.پری یک موجود انسان‌نما است و اغلب در دریا زندگی می‌کند و به پری دریایی مشهور است.

برخی از انواع پری‌ها در کتابی با عنوان «خودپری‌گونگی» آورده شده‌است.